Με την ίδια δοκιμασμένη συνταγή, τον ίδιο τρόπο (πολιτικής) σκέψης αλλά με διαφορετικά πρόσωπα, θα επιχειρήσει κι αυτή την φορά η νέα διοίκηση της ΔΕΥΑΚ, να επιλύσει τα πολλαπλά και οξυμμένα προβλήματα της Επιχείρησης, η οποία από καιρό έχει διαβεί τον Ρουβίκωνα της χρεοκοπίας!
Όση καλή πρόθεση κι αν έχει ένας πρόεδρος (και τα λοιπά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου) δεν φτάνει για να αντιστραφεί η πορεία της Επιχείρησης και να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα βιωσιμότητας στην ρίζα του.
Διότι το πρόβλημα της ΔΕΥΑΚ είναι δομικό και αφορά την λειτουργία της, η οποία δεν είναι άσχετη με τα μικροπολιτικά συμφέροντα που διαχρονικά εξυπηρετεί για λογαριασμό των εκλεγμένων του Δήμου.
Με τις πρώτες δηλώσεις του ο νέος πρόεδρος Πέτρος Τόσκος, έδωσε το στίγμα της “στρατηγικής” που θα ακολουθήσει, η οποία επικεντρώνεται σε μια νέα ευνοϊκή ρύθμιση προκειμένου να εισπραχθεί το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών, για να καλυφθεί το τεράστιο έλλειμμα της Επιχείρησης, που μόνο το 2018, ανέρχεται στις 558.000 ευρώ.
Διότι σύμφωνα με την πρώτη ενημέρωση που είχε ο νέος πρόεδρος, από τους 8.000 καταναλωτές, μόνο οι 2.000 ανταποκρίνονται κανονικά στις υποχρεώσεις τους!
Μα, αν δεν κάνουμε λάθος, υπάρχει πάγια ρύθμιση των οφειλών προς την ΔΕΥΑΚ, εδώ και καιρό, αλλά ελάχιστη απήχηση είχε μέχρι τώρα στους καταναλωτές, όπως παραδέχθηκε κι ο ίδιος ο πρόεδρος. Γιατί θα πρέπει με την νέα ρύθμιση, ν΄αλλάξει η συμπεριφορά τους προς την Επιχείρηση, όταν η οικονομική τους κατάσταση παραμένει η ίδια;
Ενώ αν ο νέος πρόεδρος έμπαινε στον κόπο να εντρυφήσει με την δέουσα προσοχή, στον μακρύ κατάλογο των οφειλετών της ΔΕΥΑΚ, ίσως να απέφευγε αυτές τις δηλώσεις.
Διότι εκεί θα διαπίστωνε ότι ο κύριος όγκος των οφειλετών, ανήκει στην κατηγορία των “μη εισπράξιμων” οφειλών, από ανθρώπους που είτε έχουν εκδημήσει σε άλλη πόλη είτε έχουν αποδημήσει εις Κύριον… Όπως άλλωστε μαρτυρούν και τα στατιστικά στοιχεία, με την συρρίκνωση του πληθυσμού της.
Υπάρχουν βέβαια και οι “στρατηγικοί κακοπληρωτές” που κινούνται συνήθως στις παρυφές της εξουσίας ή εντός αυτής, περιμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία, να διαγράψουν το χρέος τους!
Παρόλα αυτά το πρόβλημα της ΔΕΥΑΚ, παραμένει όπως προείπα, δομικά. Από τότε που η Επιχείρηση έπαψε να εκτελεί τους καταστατικούς σκοπούς της και όλες οι λειτουργίες της ανατίθενται με απευθείας αναθέσεις σε εξωτερικούς συνεργάτες, ανεβάζοντας το κόστος λειτουργίας σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα!
Και αυτό δεν μπορεί ν΄ αλλάξει την εικόνα της, όσες ρυθμίσεις κι αν γίνουν για την αύξηση των εσόδων…