Υπάρχει ένας άγραφος νόμος, του εθιμικού δικαίου (ή αδίκου) των εκλογών, που λέει ότι μετά την κατάκτηση της εξουσίας, ένα μέρος αυτής διανέμεται υπό μορφήν “λαφύρων” στους αφανείς εργάτες της παράταξης.
Αυτός ο κανόνας έχει ισχύ εδώ και τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια. Από την εκστρατεία των Ελλήνων στην πλούσια χώρα των Τρώων και την επέλαση των Σταυροφόρων στην Πόλη. Μέχρι τον “πόλεμο της αφίσας” που άνθισε στις εκλογικές αναμετρήσεις της δεκαετίας του ΄80 και του ΄90 κυρίως!
Ήταν τότε στην προ -ΑΣΕΠ εποχή, που οι προσλήψεις στο Δημόσιο γινόταν μ΄ ένα κομματικό “μπιλιετάκι” και την επίδειξη της κομματικής ταυτότητας της Τ.Ο. στην οποία ανήκαν! Μάλιστα όπως μας εξήγησε κομματικό στέλεχος μεγάλου κόμματος εκείνης της περιόδου, υπήρχε και… ποσόστωση στην κατανομή των προσλήψεων ανάμεσα στα κεντρικά του κόμματος, τα βουλευτικά γραφεία και την τοπική οργάνωση. Με αναλογία 4-3-3 για το καθένα.
Η αξιολόγηση των προσληφθέντων γινόταν με κριτήρια την προεκλογική απόδοση του καθενός στην μάχη της αφίσας αλλά και την “προίκα” που κουβαλούσε έκαστος από το οικογενειακό περιβάλλον. Σήμερα η οικονομική κρίση που προέκυψε αλλά και η αυστηρή επιτήρηση των δανειστών για τυχόν κυβερνητικές παρασπονδίες (βλ. μονομερείς ενέργειες) έχουν αλλάξει τα δεδομένα και στην νομή της εξουσίας. Την οποία, όπως και τόσες άλλες “αρμοδιότητες” έχουν… αποκεντρώσει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Απόρροια αυτής της πρακτικής είναι οι πολλές και αμφιλεγόμενες υποψηφιότητες στους Δήμους της Καστοριάς, οι οποίες στηρίζουν την εκλογική τους επιβίωση ακριβώς στην… αναβίωση του “θεσμού” της διανεμόμενης εξουσίας!
Τα τελευταία χρόνια ο δημόσιος βίος της Καστοριάς έχασε τον παραδοσιακό αξιακό κώδικα που καθόριζε τις υποψηφιότητες για τους Δήμους και την Περιφέρεια. Επικράτησαν άλλες αξίες, που δεν έχουν καμία σχέση με την αξιοσύνη και την καταλληλότητα των προσώπων. Και κυριάρχησαν η αναγνωρισιμότητα υπό την επήρρεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και η επικοινωνιακή δυνότητα των υποψηφίων!
Γι΄ αυτό βλέπουμε να εμφανίζονται τον τελευταίο καιρό συχνά – πυκνά σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, άτομα σχετικά άγνωστα στο ευρύ κοινό, που αμέσως μετά αυτοπροβάλλονται στο διαδίκτυο ως υποψήφια κάποιου συνδυασμού που θα διεκδικήσει την ψήφο μας!
Αυτά τα άτομα αποκλείεται να πιστεύουν ότι θα εκλεγούν ακόμα κι αν δεν διαθέτουν την στοιχειώδη αυτογνωσία. Είναι όμως σίγουρα – και έχουν πεισθεί από τον αρχηγό – ότι αμέσως μετά τις εκλογές θα “αξιοποιηθούν” σε έμμισθες θέσεις! Γι΄ αυτό και από ένστικτο προσανατολίζονται στον συνδυασμό που “ψυχανεμίζονται” ότι θα κερδίσει…
Όπως τα σαρκοφάγα της αφρικανικής σαβάνας που όταν βλέπουν την εποχή της ξηρασίας να έρχεται… μεταναστεύουν μαζί με τα φυτοφάγα. Στο τέλος, όλο και κάποιο “κοκαλάκι” θα περισσέψει και γι΄ αυτά, όταν έρθει η ώρα της διανομής των λαφύρων της εξουσίας….