Τι μοντέλο ανάπτυξης θέλουμε; (Του Δημήτρη Ιατρίδη)

Βιάστηκαν να πανηγυρίσουν όσοι πίστεψαν ότι με μια εθιμοτυπική επίσκεψη του υπουργού των Εσωτερικών, για τη κοπή της βασιλόπιτας της ΝΟΔΕ, αυτομάτως λύνονται και όλα τα προβλήματα, που ταλανίζουν επί χρόνια τους Δήμους.

Ούτε κι αυτοί, που μια απλή ευχή του υπουργού, για την ομαλή μετάβαση στην μεταλιγνιτική εποχή, την εξέλαβαν σαν ένα… νέο μοντέλο ανάπτυξης της Δυτικής Μακεδονίας!

Γι΄ αυτό άλλωστε κι ο ίδιος, που αντιλήφθηκε έγκαιρα το ατόπημα, έσπευσε να προσγειώσει ομαλά τους υψιπετείς, πριν είναι πολύ αργά, λέγοντας ότι: “Ένα τέτοιο σχέδιο, δεν είναι έργο ενός μόνο υπουργού… Και όταν ολοκληρωθεί, θα πρέπει να κατατεθεί στην Παγκόσμια Τράπεζα, για χρηματοδότηση”.
Τουτέστιν για ένα τέτοιο εγχείρημα, αυτού του μεγέθους, δεν φτάνουν όλα τα ΠΕΠ μαζί κι ένα μεγάλο μέρος από το ΕΣΠΑ!
Οπότε η συμβουλή του υπουργού προς τους δημάρχους ήταν σαφής: Αφήστε κατά μέρος τα μικρά και τα ασήμαντα και ανασκουμπωθείτε να καταθέσετε προτάσεις, για τον μεγάλο μετασχηματισμό ολόκληρου του δομικού ιστού της Δυτικής Μακεδονίας. Ο οποίος ούτε εύκολος ούτε ανώδυνος θα είναι.

Διότι μια τέτοια ανατροπή στον παραγωγικό ιστό θα προκαλέσει την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας, όπως έγινε πριν χρόνια στην Καστοριά, μετατρέποντάς την σε πόλη – φάντασμα του παλιού καλού εαυτού της.
Το οξύμωρο είναι ότι οι δήμαρχοι, δεν πήγαν στην σύσκεψη με τον υπουργό, με μια ενιαία και συγκροτημένη πρόταση για την επόμενη μέρα.
Αλλά διαμοιράστηκαν σε δύο στρατόπεδα, ανάλογα με τα τοπικιστικά συμφέροντα του κάθε Δήμου.
Όπως για παράδειγμα, το ενδιαφέρον των λεγόμενων ενεργειακών Δήμων της Κοζάνης και Φλώρινας, εστιάστηκε περισσότερο στην διατήρηση της τηλεθέρμανσης, με χρονική παράταση της χρήσης του λιγνίτη.
Ενώ οι Δήμοι Καστοριάς και Γρεβενών βλέπουν να απομακρύνεται στο απότερο μέλον η σύνδεση με το φυσικό αέριο, από την στιγμή που μπήκαν με καθυστέρηση στον χορό η Φλώρινα και η Κοζάνη!

Όταν ορεινές πόλεις, όπως το Καρπενήσι και η Άμφισσα, που απέχουν χιλιόμετρα από τον κεντρικό αγωγό, θα πάρουν φυσικό αέριο από την πρώτη φάση. Ενώ Καστοριά και Άργος Ορεστικό, που διατρέχονται από τον ΤΑΡ, πηγαίνουν για την δεύτερη φάση!

Το κακο είναι ότι αυτός ο σχεδιασμός ήταν από την αρχή. Και παρά τις μεγαλοστομίες και τα φληναφλήματα της εκάστοτε τοπικής και κεντρικής εξουσίας, παραμένει ο ίδιος.
Επειδή ακριβώς ποτέ δεν είχαμε κατά νου, ένα συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης για τον τόπο μας και πάντα περιμέναμε από τους άλλους να το ετοιμάσουν….

Όπως έγινε τόσες φορές στο παρελθόν με τα διάφορα master plan, που αποδείχθηκαν “κοπανιστός αέρας”!