Η προσδοκία που καλλιεργείται κατά καιρούς στον κόσμο, για σιδηροδρομική σύνδεση της Καστοριάς με το εθνικό δίκτυο μέσω Κοζάνης, δεν είναι ούτε σημερινή ούτε χθεσινή. Είναι διαχρονική…
Αλλά επανέρχεται κατά διαστήματα στο προσκήνιο είτε για προεκλογικούς σκοπούς είτε για επικοινωνιακούς! Χρησιμοποιείται δηλ. ως “αντίβαρο” για να βγάλει από μια δύσκολη θέση την τοπική εξουσία, αποπροσανατολίζοντας τον κόσμο από τα πραγματικά προβλήματα της τρέχουσας επικαιρότητας.
Επί της ουσίας – και για να γίνουμε πιο ρεαλιστές – η Καστοριά “έχασε” το τρένο στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν η κυβέρνηση της Χούντας υπέκυψε στα τοπικά οικονομικά συμφέροντα (ΚΤΕΛ, Μεταφορικές κλπ) και σταμάτησε τις ράγες της σιδηροδρομικής γραμμής λίγο έξω από την Σιάτιστα…
Έκτοτε η υπόθεση του τρένου μεταφέρεται από γραφείο σε γραφείο και από υπουργείο σε υπουργείο σε μια αέναη προσπάθεια να πεισθούν οι αφελείς ότι κάποτε μπορεί να έρθει το τρένο στην Καστοριά, αντιγράφοντας ανέξοδα τον μύθο της αλεπούς με τον κόρακα….
Με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό της αντιπαράθεσης του αντιπεριφερειάρχη Καστοριάς Δημήτρη Σαββόπουλου με την βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ολυμπία Τελιγιορίδου, για το ίδιο θέμα. Όπου ο καθένας από την πλευρά του υποστηρίζει με έγγραφα και στοιχεία τις δικές του θέσεις για το τρένο, χωρίς ωστόσο να αποσαφηνίζει με χρονοδιαγράμματα πότε επιτέλους το τρένο θα “σφυρίξει τρεις φορές ” στον… σταθμό της Καστοριάς;
Αντίθετα και στις δύο προτάσεις υπάρχει ένα “ναι μεν αλλά” για την σιδηροδρομική σύνδεση της Καστοριάς με την γειτονική Αλβανία, που δίνει σαφές προβάδισμα στην Φλώρινα για να διεκδικήσει τα πρωτεία στην χάραξη της γραμμής μέσω Κρυσταλλοπηγής.
Διότι στη πρόταση της προηγούμενης περιφερειακής αρχής του Θεόδωρου Καρυπίδη, προβλέπεται η σιδηροδρομική σύνδεση Φλώρινας – Πόγραδετς μέσω Κρυσταλλοπηγής, με μια… παράκαμψη που θα την συνδέσει με το αεροδρόμιο “Αριστοτέλης” της Καστοριάς.
Ενώ στο τελευταίο υπόμνημα της περιφερειακής αρχής του Γιώργου Κασαπίδη προς το αρμόδιο υπουργείο, υπάρχουν δύο… προτάσεις:
Στην πρώτη, που περιλαμβάνει “προτάσεις – παρατηρήσεις” όλων των περιφερειακών συμβούλων της Π.Ε. Καστοριάς, γίνεται αναφορά στην σιδηροδρομική γραμμή Κοζάνη – Σιάτιστα – Καστοριά – Αλβανικά σύνορα – Κορυτσά – Πόγραδετς.
Και στην δεύτερη, η σιδηροδρομική γραμμή Φλώρινα – Κρυσταλλοπηγή – Αλβανία! Φανταστείτε την έκπληξη (και την οργή…) των αξιωματούχων του υπουργείου, όταν πάρουν στα χέρια τους αυτή την μεσοβέζικη πρόταση, που ναι μεν ικανοποιεί το λαϊκό αίσθημα των κατοίκων Καστοριάς και Φλώρινας, δεν ικανοποιεί καθόλου όμως τους σχεδιασμούς του υπουργείου για το κόστος κατασκευής δύο παράλληλων (και ανταγωνιστικών) έργων στην ίδια Περιφέρεια!
Ειδικά μάλιστα σε μια περίοδο που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βάζει “φρένο” σε οδικούς και σιδηροδρομικούς άξονες, σε φθίνουσες περιοχές, όπου οι επενδυτικές δραστηριότητες εξαντλούνται σε αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα!