Το ερώτημα αυτό έχει τεθεί δημόσια πολλές φορές στο παρελθόν και από πολλούς, μιας και τα δύο μεγαλεπήβολα αυτά έργα είχαν κοινή αφετηρία ως στρατηγική επιλογή, για την άρση της απομόνωσης του νομού Καστοριάς και την ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα.
Στην πορεία όμως οι δρόμοι τους χώρισαν, με την Σήραγγα να χάνει το προβάδισμα από το Φράγμα, γιατί από την δοτή τότε Περιφερειακή Αρχή, δόθηκε προτεραιότητα στον κάθετο άξονα της Εγνατίας προς Καστοριά (και όχι προς Φλώρινα) που εκ των πραγμάτων αναιρούσε την σπουδαιότητα της Σήραγγας στην διέξοδο του νομού προς την Εγνατία.
Σ΄ αυτό ήρθε να προστεθεί και η “περιπέτεια” της μελέτης της Σήραγγας, των 2 εκατ. ευρώ, που άφησε να αιωρείται μια περίεργη αχλύ στον ορίζοντα, ως προς τις διαδικασίες ανάθεσης.
Ενώ αντίθετα το Φράγμα του Νεστορίου άρχισε να εκτοξεύει τις μετοχές του κατακόρυφα, ως το μεγαλύτερο αναπτυξιακό έργο της Δυτικής Μακεδονίας.
Μάλιστα τότε κάποιοι παράγοντες της Νομαρχίας Καστοριάς, είχαν ταχθεί με επιχειρήματα αναφανδόν υπέρ του Φράγματος και τώρα που μετακόμισαν στην Περιφέρεια άλλαξαν ρότα….
Το ίδιο συνέβη και με ορισμένους περιφερειακούς συμβούλου της Π.Ε. Καστοριάς, που άλλαξαν στρατόπεδο “τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι” και τώρα που το Φράγμα έχει τελματωθεί, σφυρίζουν αδιάφορα … και έγιναν ξαφνικά υπέρμαχοι της Σήραγγας της Κλεισούρας!
Για το ποιο έργο έχει σήμερα μεγαλύτερη σπουδιαότητα για το νομό Καστοριάς, δεν χωράει αφμισβήτηση από κανένα. Ακόμα και από τους πιο φαντικούς “θιασώτες” του “Κοζανοκεντρικού κράτους”, χωρίς την… συγκατάθεση των οποίων δεν θα υπήρχε ούτε μελέτη για την Σήραγγα της Κλεισούρας. Κι ας βαυκαλίζονται τώρα κάποιοι εντός των τειχών, ότι με την δική τους συμβολή, “ξεπάγωσε” το έργο ύστερα από 12 χρόνια!
Καθότι η Σήραγγα – όπως και το Φράγμα- όταν ολοκληρωθούν – αν ολοκληρωθούν – θα έχουν εκκλείψει και οι λόγοι για τους οποίους σχεδιάστηκαν να γίνουν. Διότι η μεν Σήραγγα θα είναι έτοιμη όταν ολοκληρωθεί η σιδηροδρομική Εγνατία που θα συνδέει την Καστοριά με την ενδοχώρα και την Αλβανία. Το δε Φράγμα, όταν γεμίσει ο κάμπος με… φωτοβολταϊκά και δεν θα υπάρχει ζωτικός χώρος για άλλου είδους καλλιέργειες.
Άλλωστε μ΄ αυτή την λογική σχεδιάστηκαν τα περισσότερα έργα υποδομής τα τελευταία 30 χρόνια στην Ελλάδα, πολλά από τα οποία όμως εκκρεμούν ακόμα.