Ένα από τα πιο εμβληματικά εξοχικά κέντρα διασκέδασης της μεταπολεμικής Καστοριάς και σημείο αναφοράς για τους κοσμικούς κύκλους της εποχής, δεν υπάρχει ούτε καν σαν “αποτύπωμα” στον εσωτερικό παραλίμνιο δρόμο. Ακριβώς στην μυτιά του βράχου (εξ ου και το όνομα) και λίγο πριν την στροφή για το Νοσοκομείο.
Εκεί όπου για πολλά χρόνια μετά, υπήρχαν τα παλιά παραπήγματα για να θυμίζουν στους διερχόμενους την παλιά αίγλη του θρυλικού εξοχικού κέντρου. Σήμερα υπάρχουν μόνο τα σημάδια μιας οριζόντιας “μαχαιριάς” που άφησε πίσω της η αδυσώπητη μανία κάποιας μπουλντόζας, για να διαπλατύνει τον δρόμο, όπως κυκλοφορεί αρμοδίως….
Όμως η ιστορία της “Μύτκας”, όπως μας αφηγήθηκε πριν μερικά χρόνια ο αείμνηστος Νίκος Πιστικός, δεν θα σβήσει ποτέ… Και θα μεταδίδεται από γενιά σε γενιά σαν παραμύθι κάπως έτσι:
Πηγαίνοντας για την Μαυριώτισσα, στο σημείο που ο δρόμος σχηματίζει μια “μυτιά” μέσα στη λίμνη και από τους ντόπιους ονομάστηκε “Μύτκα” κάποιος έκανε μια μικρή ξύλινη καλύβα που την μετέτρεψε σε ουζάδικο. Αλλά δεν κράτησε για πολύ και έκλεισε σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Τότε εμφανίστηκε ο Μυλωνάς, ένας έξυπνος και δραστήριος επιχειρηματίας, ο οποίος έκτισε μερικά σπιτάκια για ψησταριές και διαμόρφωσε έναν όμορφο χώρο με θέα την Καστοριά, όπου υποδέχονταν τους πελάτες του δίπλα στην λίμνη.
Το κέντρο αυτό ήταν σκέτος “πειρασμός” και όποιος ντόπιος ή ξένος περνούσε από εκεί, ήταν αδύνατο να αντισταθεί και να μην καθήσει για να απολαύσει την όμορφη θέα και τους λαχταριστούς μεζέδες, που ετοίμαζε η γυναίκα του καταστηματάρχη η οποία ήταν έξοχη μαγείρισσα!
Αλλά και όποιος επίσημος επισκέπτονταν την Καστοριά, οι τοπικοί άρχοντες τον πήγαιναν στην “Μύτκα” για να τον ευχαριστήσουν.
Ανάμεσά τους ήταν και ο διάσημος ευφευρέτης της πενικιλίνης Φλέμιγκ με την γυναίκα του, τους οποίους φίλεψαν ψητό στην σούβλα.
Όπως επίσης και την ειδική γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού κ. Φατούρου η οποία ήταν αρμόδια για τα αρχοντικά και επισκέπτονταν τακτικά την Καστοριά.
Την κ. Φατούρου είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά ο κ. Νίκος Πιστικός όταν εκείνη επισκέφθηκε το Λαογραφικό Μουσείο και εντυπωσιάστηκε από τα περίφημα βιτρώ που κατασκεύαζε ο ίδιος.
Όταν μάλιστα πληροφορήθηκε ότι ο δημιουργός τους είναι ένας κουρέας, η έκπληξη ήταν τόσο μεγάλη που έστειλε τον οδηγό της μέχρι την Μαυριώτισσα για να φέρει τον κ. Πιστικό πίσω στην “Μύτκα” όπου και γευμάτιζε, για να γνωρίσει από κοντά τον εκπληκτικό αυτό καλλιτέχνη!
