Είμαστε ήδη στην τελική ευθεία για το εκλογικό ντέρμπι της 21ης Μαΐου! Καθώς, λοιπόν, οδηγούμαστε σ’ αυτό, καθορισμένο από την οξύτητα των πολιτικών αντιπαραθέσεων που καθημερινά εντείνονται, θα μας επιτρέψουν οι αθλητικοί δικαστές να χρησιμοποιήσουμε ποδοσφαιρικούς όρους σε ένα πολιτικό κείμενο.
Θα εκλογολογήσουμε, λοιπόν, ελεύθερα, κλωτσώντας το άγχος και τη φόρτιση που εμπεριέχει εξ ορισμού η εκλογική διαδικασία. Άλλοι σαν ντοπαρισμένοι οπαδοί, άλλοι από τον καναπέ μας μ’ ένα κουτάκι μπυρίτσα στο χέρι.
Σ’ αυτές τις εκλογές διαπιστώνουμε την απουσία όλων των παλιών πρακτικών που μας εξίταραν: Πού είναι οι αφισοκολλητές που κρεμούσαν πανό σε δέντρα και μπαλκόνια και τύλιγαν τις κολώνες της ΔΕΗ (τώρα ΔΕΔΔΗΕ) με τις αφίσες των υποψηφίων; Και οι κολώνες έμοιαζαν, με τα κεφάλια πάνω τους, σαν αφρικανικά τοτέμ; Προσλήφθηκαν όλοι αυτοί στη ΔΕΗ, λόγω εμπειρίας, ως εναερίτες;
Πού είναι εκείνες οι εκδρομές σε άλλες πόλεις, με τα κομματικά σημαιάκια, για ν’ ακούσουμε την ομιλία του αρχηγού, με πούλμαν ναυλωμένα από το κόμμα; (Και την επόμενη οι σκουπιδιάρηδες είχαν να μαζέψουν τόνους πλαστικού από πατημένα σημαιάκια!) Κάποιοι, φέτος μιλάνε για επανάληψη του αγώνα, ακόμα και ότι θα φτάσουμε στα πέναλτι! Μόλις χτες έληξε η περίοδος των μεταγραφών και τα κόμματα έχουν κατεβάσει τις ομάδες τους, δηλαδή τα ψηφοδέλτια. Σε τοπικό και σε επίπεδο Επικρατείας. Άλλοι έχουν δυνατά αριστερά μπακ, άλλοι δεξιά (και ακροδεξιά) εξτρέμ και όλοι θέλουν ένα δυνατό κέντρο, που στην πολιτική θεωρείται μιά καλή δεξαμενή ψηφοφόρων, έστω και αν αρέσκονται αυτοί οι κεντρώοι στο κατενάτσιο!
Βέβαια, αυτοί που θα δεχτούν τα δυνατά σουτ είναι οι αρχηγοί των κομμάτων που θα μπορούσαμε να τους παρομοιάσουμε με τους τερματοφύλακες. Παρότι οι ίδιοι λένε πως είναι θεματοφύλακες. Ποιάς αρετής, δεν είναι ξεκαθαρισμένο.
Θα μιλήσει ο λαός, λοιπόν, τον Μάιο, που για τέσσερα χρόνια τον έχουν πεταμένο στην κερκίδα, με ακριβό, μάλιστα, εισιτήριο και για μία Κυριακή θα κατεβεί να παίξει στον αγωνιστικό χώρο. Θα κάνει τα δικά του σουτ, ενώ την υπόλοιπη τετραετία βρίσκεται σε ένα ιδιότυπο “σουτ”, που με άλλα λόγια θα το λέγαμε “σκάσε εσύ”. Και το ερώτημα είναι σε ποιά γωνιά θα σκάσει το σουτ, αριστερά ή δεξιά; Αν βγει άουτ, θα έχουμε επανάληψη του αγώνα…
Βέβαια, όπως υπάρχουν τα προγνωστικά ποδοσφαίρου, στην πολιτική υπάρχουν τα γκάλοπ. Φέτος, λέει, δεν θα υπάρξουν ούτε έξιτ-πολ. Τα αποτελέσματα θα τα ξέρουμε από τις εννιά! Πάει κι αυτή ή απολαυστική αγωνία του καναπέ. Βιάζονται οι νικητές να κάνουν τον γύρο του θριάμβου. Και η πρωτοτυπία είναι πως μπορεί φέτος να έχουμε κυβέρνηση ηττημένων. Ποιός ξέρει τι θα πει ο αφέντης λαός. Που στις 22 Μαΐου θα ξαναπιάσει τη θέση του στην κερκίδα, ως λαουτζίκος…
Δ.Ι.
Σημείωση:
1. Ο τίτλος του κειμένου πάρθηκε από την ταινία του Βιμ Βέντερς, του 1972, που ήταν ένα αστυνομικό έργο, παρμένο από το βιβλίο του Πέτερ Χάντκε.
2. Η κυρία του πορτραίτου είναι η καλή φίλη Θέκλα Παρασκευούδη, υποψήφια βουλευτής στην Α’ Αθηνών με το κυβερνών κόμμα.