Άρθρο του Χρυσόστομου Δούκη
Με τον ερχομό του Σεπτέμβρη ανέλαβαν τα καθήκοντά τους οι νέες αυτοδιοικητικές αρχές του τόπου και όλοι μας με περισσή ανυπομονησία αναμένουμε να υλοποιηθούν οι προγραμματικές τους δηλώσεις και να εφαρμόσουν στην πράξη όσα υποσχέθηκαν προεκλογικ Ο τόπος μας έχει ανάγκη όσο κανένας άλλος την ανάπτυξη, Ως εδώ και μη παρέκει. Δεν πάει άλλο…
Πρέπει άμεσα οι αυτοδιοικητικοί να πιέσουν την κεντρική εξουσία και με συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να πάρει μπροστά η ατμομηχανή της τοπικής οικονομίας.
Γούνα , γεωργοκτηνοτροφία , τουρισμός , εμπόριο , μικρά και μεγάλα έργα ανάπτυξης , είναι μερικοί μόνο από τους οικονομικούς πυλώνες της περιοχής μας.
Όλοι όσοι έχουν λόγο και ρόλο στα διάφορα κέντρα εξουσίας πρέπει να βρούνε τον τρόπο για να αντιστραφεί το αρνητικό κλίμα που επικρατεί σε όλο το Νομό Καστοριάς.
Η αισιοδοξία έχει χαθεί προ πολλού και για να αποκατασταθεί η σχέση εμπιστοσύνης πολιτών – εξουσίας θα πρέπει να γίνουν έργα… έργα ουσίας.
Είναι εφικτό;
Ναι είναι !
Αρκεί να υπάρχουν ξεκάθαροι στόχοι , οργανωμένα σχέδια και μεθοδικότητα… Όχι αοριστολογίες …
Προτιμότερο είναι να θέτουμε στόχους παρά να κάνουμε όνειρα τα οποία θα αποδειχτούν «όνειρα θερινής νυκτός».
Στις διεκδικήσεις μας πρέπει να είμαστε δυναμικοί , ανυποχώρητοι και σαφείς. Πρέπει να είμαστε ασυμβίβαστοι με την αποτυχία…
Αγώνας χαμένος είναι μόνο ο αγώνας που δεν έγινε ποτέ!
Κι αν διαψεύσουν τις προσδοκίες μας οι τοπικοί άρχοντες;
Σ` αυτή την απευκταία περίπτωση δεν πρέπει να περιμένουμε τις επόμενες εκλογές για να τους τιμωρήσουμε με την ψήφο μας …
Ο Τσώρτσιλ είχε πει κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου:
« …ή θα σωθούμε τώρα όλοι μαζί , ή θα χαθούμε τώρα όλοι μαζί». Περιθώρια άλλων επιλογών δεν υπάρχουν. Για να επιβιώσουμε πρέπει να αγωνιστούμε!
Παλιότερα ένα πολιτικό κόμμα πρόβαλε έξυπνα ένα ωραίο σύνθημα: « Αξίζουμε μια καλύτερη Ελλάδα».
Εμείς πρέπει να πιστέψουμε όχι μόνο ότι «αξίζουμε μια καλύτερη Καστοριά » αλλά και ότι « η Καστοριά αξίζει καλύτερους Καστοριανούς ηγέτες».
Προσωπικά είμαι κατά των ακραίων – δυναμικών κινητοποιήσεων (αποκλεισμούς δρόμων – υπηρεσιών , κατέβασμα διακοπτών κλπ). Κάθετα αντίθετος ! Όμως αυτή η αντίθεσή μου έχει μία προϋπόθεση. Το κράτος να φροντίζει εξίσου όλες τις περιοχές της ελληνικής επικράτειας και να τις αντιμετωπίζει με τα ίδια μέτρα και σταθμά. Να μην χρειάζονται να αντιδράσουν και να κινητοποιηθούν.
Όταν όμως αντιμετωπίζεις τους κατοίκους μιας περιοχής ως αποπαίδια και πολίτες Β΄ κατηγορίας , όταν η λογική είναι «σκάσε και κολύμπα», τότε η ανάγκη γεννά την δράση.
Δεν μας αξίζει να μας συμπεριφέρονται ως ιθαγενείς που τους χαρίζουν καθρεφτάκια και τους πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε να διεκδικούμε όσα μας ανήκουν.
«Αν δεν κλάψει το μωρό , δεν του δίνει η μάνα του να φάει» λέει ο θυμόσοφος λαός μας και δεν έχει άδικο.
Ο διαχρονικός Θουκυδίδης διδάσκεται ανά την υφήλιο αλλά, εδώ στην Καστοριά τον έχουμε ξεχάσει. Έγραψε ο μεγάλος ιστορικός:
« Εκείνοι, στις απαιτήσεις των οποίων θα υποχωρήσετε, αμέσως θα επιστρέψουν ζητώντας σας κάθε φορά και περισσότερα ».
Αυτό θα κάνουμε εμείς , φίλοι και συμπατριώτες Καστοριανοί;
Θα περιμένουμε να επιστρέψουν , ζητώντας μας κάθε φορά και περισσότερα;
