Το μετέωρο βήμα ενός υποψήφιου!

Χρονογράφημα του Δημήτρη Ιατρίδη

Δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι ο συνδυασμός του θα χάσει τις εκλογές κι αυτός θα βρεθεί ταπεινός και καταφρονεμένος στα έδρανα της αντιπολίτευσης. 
Τέτοιο μαρτύριο ούτε ο μακαρίτης ο Σίσυφος θα είχε περάσει. 
Γιατί όπως έλεγε κι ο μπάρμπας του από το Νιου Τζέρσεϊ: “Στο Αμέρικα λένε ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα…”!

Αυτό το τελευταίο το είχε εμπεδώσει κι ο ίδιος από πρώτο χέρι, αφού τα τελευταία χρόνια ο Δήμαρχος του εμπιστεύθηκε μια πολύ καλή θέση στην διοίκηση του Δήμου, που του εξασφάλισε μια άνετη ζωή και κοινωνικό εκτόπισμα. 
Μ΄ αυτά τα προσόντα ήταν σίγουρος ότι θα επανεκλεγεί. Χώρια που είχε μοιράσει και κάτι “πεντάμηνα” στα χωριά, για νάχει κι από κει δεμένο τον γάϊδαρό του…
Αρκεί να έβγαινε ο συνδυασμός…
  Αυτό το επαναλάμβανε πολλές φορές την μέρα, σαν να ήθελε πρώτα να πείσει τον εαυτό του και ύστερα όλους τους άλλους. 
Αλλά και να διώξει ένα αδιόρατο άγχος που είχε εγκατασταθεί από μέρες στο αριστερό πνευμόνι του και τον έκανε να ξεφυσάει σαν το τρένο της Μαλακάσας. 
  Εκείνο το πρωί της Κυριακής ένιωθε μια περίεργη νευρικότητα που τον έκανε να παραμιλάει. Έστριβε τον καρπό του δεξιού του χεριού, με τα δύο πρώτα δάχτυλα τεντωμένα και μονολογούσε:
– Γιατί όχι;
Οι άνθρωποι δεν θέλουν και πολλά πράγματα για να σε ψηφίσουν. Αρκεί να τους θυμάσαι ένα μήνα πριν τις εκλογές, με μια τυπωμένη επιστολή, η οποία θα ξεκινάει με το “αξιότιμε κύριε ή κυρία τάδε” και θα καταλήγει με την υπενθύμιση για κάποια μικροεξυπηρέτηση που τους είχες κάνει!
Αυτά τα πράγματα κολακεύουν τους αφελείς και θεωρούν καθήκον τους να σε ξαναψηφίσουν. 
Από τον λήθαργο των σκέψεων τον ξύπνησε το κινητό του, που στην οθόνη του εμφανίστηκε το όνομα “Μανώλης”. 
Τον πήρε, όπως του είπε, για να τον καθησυχάσει, διότι σύμφωνα με το τελευταίο γκάλοπ, μπορεί άνετα να ανατραπεί το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου και να πανηγυρίσουν αυτοί ως νικητές το βράδυ της Κυριακής!
Αμέσως άλλαξε η διάθεσή του!
Από το μυαλό του πέρασαν σαν κινηματογραφική ταινία, οισκηνές μεγαλείου και δόξας από τις προηγούμενες εκλογές, όταν γιόρταζαν όλο το βράδυ την νίκη τους. 
  Με το τηλφώνημα σκόρπισαν και τα τελευταία νέφη της αμφιβολίας που σκίαζαν το λογικό του. Και η σκέψη του έγινε διαυγής σαν το νερό της λίμνης που δείχνουν οι μετρήσεις…
Έφυγε βιαστικά για το εκλογικό κέντρο, για να κάνει το δικό του αυτοσχέδιο γκάλοπ ανάμεσα σ΄ αυτούς που πήγαιναν να ψηφίσουν και να επιβεβαιώσει το επίσημο πριν από τα exit poll της τηλεόρασης. 
Μα περισσότερο για να καθησυχάσει τον εαυτό του και να πάρει κουράγιο για το μεγάλο βράδυ. 
Ύστερα πήγε και θρονιάστηκε στις πρώτες θέσεις του εκλογικού κέντρου του συνδυασμού, περιμένοντας τον αρχηγό, για να πανηγυρίσουν μαζί την νίκη. 
Έτσι θα του δινόταν η ευκαιρία να ανανεώσει και την υπόσχεση που έλαβε από καιρό, για μια θέση αντιδημάρχου…
Το πρώτο αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό. Αλλά σιγά μην κάτσει να σκάσει επειδή ο Πολυκέρασος έδωσε προβάδισμα στο Ανέστη. 
Το ίδιο είπε και για την Βυσσινά και τον Μελά αλλά πήδηξε όρθιος στο κάθισμα μόλις ανακοινώθηκε η Αυγή και η Αγία Κυριακή που ήταν στο πλευρό τους. 
Τα πράγματα άλλαξαν δραματικά όταν στο παιχνίδι μπήκε η Πολυκάρπη και η Κορησός, που έδωσαν ηγεμονικά ποσοστά στον αντίπαλο συνδυασμό και το οριστικό αποτέλεσμα άρχισε να διαγράφεται στον χάρτη
Από το κάθισμα του υποψηφίου δεν ακούγονταν τσιμουδιά. Κι ο ίδιος είχε εξαφανισθεί διακριτικά…
Αργότερα κάποιοι είπαν πως έψαχνε το κινητό του Ανέστη…