(αν και ποτέ το λογικό δεν είναι και το αληθινό στην αρχαιολογία και την ιστορία) ότι πιθανότατα μιλάμε για μακεδονικό τάφο.
Μην μας διαφεύγει όμως μια… μικρή λεπτομέρεια. Δεν μιλάμε για μια ολόκληρη πόρτα αλλά για μια σπασμένη πόρτα.
Έναν τεράστιο όγκο μαρμάρου μεγάλου πάχους που σε αντίθεση με το τμήμα της πύλης πάνω από αυτόν έχει υποστεί ζημιά.
Με το υπέρθυρο αλώβητο και την πόρτα σπασμένη δύσκολα μιλάμε για φυσική φθορά, αλλά για ανθρώπινη πράξη.
Μάλιστα όλα δείχνουν ότι η τυμβωρυχία έγινε στους αρχαίους χρόνους ή έστω εκατοντάδες χρόνια πριν, καθώς στα νεώτερα ιστορικά χρόνια η ύπαρξη της εισόδου του τάφου ήταν παντελώς άγνωστη, ενώ η ύπαρξη δεκάδων άλλων τάφων στην ίδια περιοχή αποτελούσε ακόμη ένα στοιχείο που μπέρδευε τους αρχαιοκάπηλους…
Φόβοι ότι οι αρχαιοκάπηλοι άρπαξαν ό,τι είχε αξία
Αυτή είναι και η μόνη ελπίδα των αρχαιολόγων. Τα μέσα τους να ήταν πολύ πιο περιορισμένα από τα σημερινά και έτσι να μην είχαν τη δυνατότητα να φτάσουν ως τον νεκρικό θάλαμο.
Υπάρχουν όμως ισχυρές ενδείξεις ότι είναι πολύ πιθανό να έχουν καταφέρει την πλήρη σύληση του μνημείου οι τυμβωρύχοι.
Το γεγονός ότι μάλλον έφτασαν ως την πύλη του νεκρικού θαλάμου και την έσπασαν δείχνει ότι κατάφεραν να φτάσουν ως το τέλος. Κατάφεραν δηλαδή να αρπάξουν όλα τα πολύτιμα κτερίσματα, όχι μόνο χρυσά και ασημένια, αλλά και χάλκινα καθώς από την αρχαιότητα ο χαλκός ήταν πολύτιμο μέταλλο.
Εάν πάλι μιλάμε για χρυσή λάρνακα, όπως στην περίπτωση του Φιλίππου του Β’, ίσως και τα οστά να λείπουν καθώς πιθανότατα άρπαξαν και τη λάρνακα…
Οι αρχαιολογική ομάδα είναι εξαιρετικά φειδωλή στις ανακοινώσεις. Μόλις και μετά βίας μίλησαν για κάποια καρφιά από σίδηρο και χαλκό, αλλά δεν έδωσαν καμία άλλη πληροφορία…
