Η είδηση για τη διάνοιξη δρόμου που θα συνδέει τα βλαχόφωνα χωριά Γράμμουστας και Αετομηλίτσα, διασχίζοντας τα παρθένα τοπία του Γράμμου, προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα.
Από τη μία, η βελτίωση της πρόσβασης σε απομακρυσμένες περιοχές είναι αναμφίβολα ευπρόσδεκτη, καθώς μπορεί να δώσει ώθηση στην τοπική οικονομία και να βελτιώσει την καθημερινότητα των κατοίκων. Από την άλλη, η διάνοιξη δρόμων σε ένα τόσο ευαίσθητο οικοσύστημα, όπως αυτό του Γράμμου, εγείρει σοβαρούς προβληματισμούς.
Η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, η διάσπαση των βιοτόπων και η υποβάθμιση του τοπίου είναι μόνο μερικές από τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει ένα τέτοιο έργο. Η μυστικοπάθεια και οι αντιφάσεις που συνοδεύουν το όλο εγχείρημα εντείνουν, μάλιστα, την ανησυχία.
Η απουσία διαφάνειας και η έλλειψη ουσιαστικού διαλόγου με την τοπική κοινωνία δημιουργούν εύλογα ερωτήματα για τα πραγματικά κίνητρα πίσω από την απόφαση αυτή. Είναι, άραγε, η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας ο πραγματικός λόγος για τη διάνοιξη του δρόμου, όπως ισχυρίζονται οι τοπικοί άρχοντες;
Ή μήπως η “ανάπτυξη” που ευαγγελίζονται κρύβει σκοπιμότητες που βλάπτουν ανεπανόρθωτα το φυσικό πλούτο της περιοχής;
Ο Γράμμος, με τα πυκνά δάση, τα κρυστάλλινα νερά και την πλούσια πανίδα, αποτελεί ένα από τα ομορφότερα και σημαντικότερα οικοσυστήματα της χώρας. Η διάνοιξη δρόμων, χωρίς σοβαρή περιβαλλοντική μελέτη και μέτρα προστασίας, ενέχει τον κίνδυνο να μετατρέψει έναν παρθένο παράδεισο σε ένα ακόμα θύμα της άναρχης “ανάπτυξης”.
Είναι, λοιπόν, χρέος όλων μας να σταθούμε απέναντι σε τέτοιες πρακτικές και να απαιτήσουμε σεβασμό στο περιβάλλον και διαφάνεια στις αποφάσεις που το αφορούν. Η προστασία του Γράμμου, και κάθε περιοχής φυσικού κάλλους, είναι υπόθεση όλων μας.