Η αλήθεια είναι πως και τον συντάκτη αυτού του κειμένου τον κατέλαβε αρχικά μια διάθεση αποχής. Τι να γράψεις για ένα αποτέλεσμα που, ακόμα κι ένας Άγιος Παϊσιος θα δυσκολευόταν να προφητεύσει;
Για τις εκλογές, όμως, υπάρχουν ειδικοί προφήτες που τους λέμε δημοσκόπους. Που καταγράφουν από πριν, με το “νι” και με το “σίγμα” τα εκλογικά αποτελέσματα. Έλα, όμως που το “ν” απέχει από το “σ” πέντε ολόκληρα γράμματα κι έτσι κι αυτοί έπεσεν έξω στις προβλέψεις τους! Έπεσαν, μάλιστα, από την άλλη πλευρά του τοίχου όπου γραφόταν το σκορ μεταξύ των δύο βασικότερων μονομάχων…
Τώρα, απομένουν οι βαθυστόχαστοι πολιτικοί αναλυτές (ίσως και βαθυπλήρωτοι), που θα προσδιορίσουν τα αίτια της τεράστιας διαφοράς με επιστημονικό τρόπο και δεν θα την αποδώσουν στην άβυσσο της ψυχής του ψηφοφόρου.
Ο συντάκτης αυτού του χρονογραφήματος, φανατικός της ψηφοφορίας ανέκαθεν, είχε ένα μικροατύχημα και δεν πήγε να ψηφίσει. Περιέργως αντιλήφτηκε πως δεν τον πείραξε καθόλου που δεν πήγε. Για πρώτη φορά τέτοια συναίσθηση στην πολιτικοποιημένη ζωή του!
Κάποια ανάλογα ατυχήματα (στη σκέψη των περισσοτέρων, βέβαια) δεν άφησαν το 40% των Ελλήνων να πάνε στην κάλπη, επίσης. Κι έτσι, το πρώτο ημιχρόνιο του αγώνα έληξε με σκορ 40-20 υπέρ των γαλάζιων!
Η εντολή, τώρα, σχηματισμού κυβέρνησης, αυτή που τη λένε διερευνητική και πάει ψάχνοντας, θα κάνει ένα γύρο στις τσέπες των αρχηγών. Άσκοπη βόλτα όπως όλα δείχνουν, καθότι όλοι τους με εύσχημο τρόπο δήλωσαν ότι μισούν αλλήλους. Και θα έχουμε το Β’ ημιχρόνιο κάπου στις 25 Ιουνίου. Πάνε τα μπάνια του λαού, μόνο σε πισίνες δίπλα στα εκλογικά κέντρα!
Θα υπάρξει τότε μια ύστατη προσπάθεια να επιτευχθεί η πολυπόθητη αυτοδυναμία, όπου ο κυβερνήτης θα κάνει ό,τι σκέπτεται και όχι ό,τι συσκέπτονται οι συγκυβερνήτες του στο κονκλάβιο της εξουσίας. Όπως έγινε μερικές φορές στην Ελλάδα κι όπως γίνεται πολύ συχνά στην Ευρώπη.
Στον μήνα που παρεμβάλλεται μέχρι τον επόμενο πηγαιμό στην κάλπη, θα καταβληθεί εναγώνια προσπάθεια να σηκωθούν οι τεμπέληδες του αφράτου καναπέ και να ρίξουν την ψήφο τους. Για να μην έχουν, στο κάτω-κάτω τον προσδιορισμό του “αχρείου” που οι Αρχαίοι Έλληνες έδιναν στους απολιτίκ.
Και τι θα πετύχουμε αν ξεσηκώσουμε τους πάντες να ψηφίσουν, δηλαδή; Μα, την εθνική μοίρα θα την προσδιορίζουν οι πάντες και όχι οι λίγοι. Κι αν χρειαστεί, θα κλαίνε οι πάντες!
Βέβαια, υπάρχουν και οι φιλοσοφούντες που λένε πως μετέχουνε δια της αποχής. Θα τολμήσουμε να τους αναφέρουμε μια ακραία παρομοίωση: Πόσο έξυπνο θα ήταν να αυτοευνουχιστεί κανείς για να τιμωρήσει τη γυναίκα του;
***
Η Καστοριά μας κι αυτή τη φορά βάφτηκε μπλε (πολλά τα κοσμητικά επίθετα που συνόδεψαν αυτό το μπλε στα σχόλια του διαδικτύου). Και, βέβαια δρομολογήθηκε πάλι το γνωστό παιχνίδι με τις καρέκλες. Άλλαξαν οι ένοικοι της Βουλής, αλλά αυτή τη φορά θα είναι ένας. Για την ακρίβεια μία, η Μαρία Αντωνίου, που εικονίζεται στο πορτραίτο και στην οποία ευχόμαστε καλή παρουσία στα έδρανα και καλή θητεία! Ας ελπίσουμε πως αυτή τη φορά θα διεκδικήσει κάποια πράγματα που για μας τους Καστοριανούς είναι εκ των ών ούκ άνευ, όπως η θέρμανση. Καθότι στην Καστοριά έχουμε έξη μήνες χειμώνα κι έξη μήνες προετοιμαζόμαστε για τον χειμώνα! Όσο για τα άλλα αιτήματα; Είναι ήδη γραμμένα στα φυλλάδια που μοίρασαν προεκλογικά οι υποψήφιοι. Όρεξη να υπάρχει για την υλοποίησή τους…
Δ.Ι