Μετά την ενέργεια, άλλο ένα κοινωνικό αγαθό που παράγει ανέξοδα η φύση για τον άνθρωπο, πρόκειται να γίνει χρηματιστηριακό είδος που θα το εκμεταλλεύεται ο άνθρωπος σε βάρος των πολλών ανθρώπων!
Με την μέθοδο της συσσώρευσης αυτού σε μεγάλους ταμιευτήρες, από μεγάλους ομίλους, που θα το παρέχουν στους καταναλωτές είτε ως πόσιμο είτε ως αρδεύσιμο και θα το χρεώνουν, όπως και το ηλεκτρικό, με τα… πρασινο-κιτρινο-μπλέ τιμολόγια, ανάλογα με την ζήτηση!
Δηλαδή όσο μεγαλύτερη κατανάλωση κάνει κάποιος, τόσο θα αυξάνεται η τιμή μονάδας και θα «φουσκώνει» ο λογαριασμός.
Αναγκάζοντας τους καταναλωτές να περιορίσουν την κατανάλωση του νερού στα όρια της… δίψας, όπως τώρα με τον καύσωνα που προτιμούν να «ψηθούν» από την ζέστη, αντί ν’ ανοίξουν το κλιματιστικό!
Μπορεί για κάποιους όλα αυτά να συνιστούν αποκυήματα μιας οργουελικής φαντασίωσης, που έρχεται από το (μακρινό) μέλλον.
Όμως το «μέλλον» είναι εδώ…
Και αυτά που πριν μερικά χρόνια έμοιαζαν με «επιστημονική φαντασία» για χολυγουτιανές ταινίες, σήμερα είναι μια οδυνηρή πραγματικότητα!
Ποιος θα το πίστευε, αν του έλεγαν πριν μερικά χρόνια ότι στη χώρα μας θα λειτουργούσε «Ενεργειακό Χρηματιστήριο», που θα καθόριζε την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος ανά μήνα και ότι ο καταναλωτής θα έπρεπε να ποντάρει, όπως στην… ρουλέτα, στο χρώμα του τιμολογίου που θα «κάτσει» η μπίλια;
Και γιατί να μη πιστέψουμε ότι σε λίγα χρόνια το ίδιο θα συμβεί και με το νερό;
Άλλωστε και οι ιδιώτες παραγωγοί ενέργειας , με πρόσχημα τις δήθεν «επενδύσεις», που θα εξασφάλιζαν «χιλιάδες θέσεις εργασίας»(!) γέμισαν τα βουνά με αιολικά και τις πεδιάδες με φωτοβολταικά, χωρίς να αποζημιώσουν ούτε μ’ ένα ευρώ τις τοπικές κοινωνίες!
Με τα ίδια «επιχειρήματα» εμφανίστηκαν στην περιοχή του Γράμμου (που έχει αυξημένο συντελεστή επιδοτήσεων…) και οι επενδυτές του νερού οι οποίοι δέσμευσαν τις πηγές του Κεφαλόβρυσου για τα επόμενα 40 χρόνια, με ανταποδοτικά… οφέλη κάποιες ελάχιστες θέσεις εργασίας, για το βόλεμα των ημετέρων!
Αλλά όταν σε μερικά χρόνια το νερό του Γράμμου θα κατακτάει τις αγορές του Νουμπάι… κάποιοι θα αισθάνονται λιγότερο υπερήφανοι για τον τόπο καταγωγής τους, γιατί θα λένε το νερό…. νεράκι!
