Οι 40 αποχρώσεις του χιονιού (Του Δημήτρη Ιατρίδη)

Όσοι πιστεύουν ότι το χιόνι έχει μόνο ένα χρώμα, το λευκό, διαπράττουν τεράστιο σφάλμα, που αγγίζει τα όρια της… οφθαλμαπάτης.
Διότι το χιόνι έχει το χρώμα που του δίνει ο καθένας ξεχωριστά, ανάλογα με την οπτική που το βλέπει.
Ο αγρότης, για παράδειγμα, που θεωρεί το χιόνι ευλογία Θεού για την σοδειά του, δεν μπορεί παρά να το βλέπει με χρώμα κατάλευκο – περισσότερο κι απ΄ ό,τι είναι στην πραγματικότητα.
Όπως και οι εταιρείας πετρελαιοειδών, που περιμένουν πως και πως τις “άσπρες μέρες” για να ξεπουλήσουν το… κατάμαυρο προϊόν τους, με “τσιμπιμένες” τιμές!
Ενώ αντίθετα, το χιόνι αρχίζει να… σκουραίνει για τον φορτηγατζή και τον διανομέα προϊόντων, που διασχίζει με είκοσι πόντους την Εγνατία, αφήνοντας πίσω του ένα κατάλευκο τοπίο, που τρέχει σαν απλωμένο σεντόνι και από τις δύο πλευρές του δρόμου. Μαζί με την αγωνία του μέχρι να φτάσει στον προορισμό του.

Όπως και ο άπορος ηλικιωμένος, που τουρτουρίζει στο παγωμένο δωμάτιο με σβησμένη την σόμπα, γιατί τα ξύλα που του έδωσε ο Δήμος, δεν έφτασαν ούτε για τον Γενάρη… Και έχει μπροστά του έναν ολόκληρο “Παλουκοκάφτη”… Μόνο που δεν υπάρχουν πλέον παλούκια στους φράχτες, γιατί η τεχνολογία τα έκανε… πέλετ!

Ανάμεσα στις άλλες αποχρώσεις του χιονιού, ξεχωρίζει η… κίντρινη, που εκπροσωπεί τα τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης. Με τους δαιμόνιους ρεπόρτερς σε όλα τα “μέτωπα” του χιονιά, να μεταδίδουν με ύφος… πολεμικού ανταποκριτή, ένα απλό καιρικό φαινόμενο, που συμβαδίζει με την εποχή του.

Τι πιο φυσιλογικό να ντυθεί η φύση στα λευκά τέτοια εποχή, άσχετα αν κάποιοι τα βλέπουν όλα σκούρα από τον “κιντρινισμό “ τους…

Για τους τοπικούς άρχοντες οι αποχρώσεις του χιονιού είναι δύο: μία λευκή όταν βγαίνουν στις τηλεοράσεις και δηλώνουν ότι ο μηχανισμός είναι σε πλήρη ετοιμότητα για την αντιμετώπιση της κακοκαιρίας. Και μία γκρι, όταν εκ των υστέρων διαπιστώνουν ότι δεν φτάνουν μόνο οι καλές προθέσεις για να φύγει ο πάγος από τους δρόμους. Χρειάζεται προσωπικό και μηχανήματα που δεν διαθέτουν…

Τις ίδιες αποχρώσεις του χιονιού βλέπουν και οι κάτοικοι των πόλεων, οι οποίοι συμπορεύονται με τους τοπικούς άρχοντες αλλά μόνο ως προς το πρώτο σκέλος. Όταν δηλ. το χιόνι προσφέρει μαγευτικές εικόνες για όλους και “βγάζει” τον ρεπόρτερ που κρύβει ο καθένας μέσα του στην απεραντοσύνη του διαδικτύου.

Αλλά όταν το χιόνι γίνει παγωνιά, τότε το διαδίκτυο κατακλύζεται με πικρόχολα σχόλια εναντίον των δημάρχων και των περιφερειαρχών, γιατί ο αποχιονισμός σταμάτησε ένα δρόμο πιο κάτω από τον δικό τους…
Και αυτή η απόχρωση του χιονιού δεν υπάρχει σε κανένα χρωματολόγιο…