Από μία αφήγηση του κυρίου Νίκου Πιστικού στην Καστοριανή Εστία.
Η πρώτη “βίλα” που κτίστηκε στην Καστοριά, όταν ακόμα υπήρχαν οι τούρκοι εδώ, ήταν του φαρμακοποιού Θεόδωρου Γουλιωτίδη, ο οποίος κατάγονταν από την Απολλωνιάδα της Μικράς Ασίας και αφού τελείωσε τις σπουδές του στην Γαλλία, άνοιξε φαρμακείο στην Καστοριά,
πολύ πριν εγκατασταθούν στην πόλη οι πρόσφυγες.
Η “βίλα” του Γουλιωτίδη βρίσκονταν στην συνοικία του Αη Θανάση, δίπλα στο άγαλμα του
ποιητή Αθ. Χριστόπουλου, αλλά δυστυχώς στην θέση της σήμερα έχει κτιστεί πολυκατοικία!
Ήταν το “καμάρι” της Καστοριάς, όπως ομολογούν οι παλαιότεροι και για την κατασκευή της ξοδεύτηκε μια ολόκληρη περιουσία…
Μετά την απελευθέρωση άρχισαν να κτίζονται οι περισσότερες “βίλες”. Μια από τις πρώτες που κτίστηκαν ήταν η “βίλα” του Παναγιώτη Πασιώνα, στην συνοικία του Λουτρού. Δυστυχώς ένα τμήμα της “βίλας” καταστράφηκε κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, από βομβαρδισμούς των Ιταλών.
Μετά ήρθαν οι αδερφοί Καϊτέρη και έκτισαν δύο “βίλες”. Μία στην παραλία το Ντολτσού, η οποία διασώζεται μέχρι σήμερα, σε άριστη κατάσταση και η άλλη στην επάνω γωνία της ανηφόρας του Ντολτσού, η οποία όμως έχει κατεδαφιστεί για να κτιστεί στην θέση της πολυκατοικία!
Απέναντι από το “Παλλάδιο” υπάρχει η “βίλα” του Παπαντίνα, που σήμερα λειτουργεί
σαν ξενοδοχείο. Ενώ στην ανηφόρα για τον Αη Θανάση, έκτισε μια τέτοια “βίλα” ο Αργύρης Μάρκου, όπου σήμερα στεγάζεται το ξενοδοχείο “Αιολίς”.
Η τελευταία “βίλα” της Καστοριάς, κτίσθηκε από κάποιον Κοζανίτης αυτοκινητιστή, που λέγονταν Τζίμης Λάκας αλλά αργότερα αυτή αγοράστηκε από τον στρατό, όπου και στέγασε την Μεραρχία (σήμερα έγινε Σύνταγμα) και βρίσκεται στις παρυφές του βουνού της Καλλιθέας.
